Knockout, harde reset

 Blog van vrijdag 24 september 2021

Twee dagen van onze vakantie zijn beleefd en tot dan ging het allemaal prima. Terug kijken op de afgelopen dagen en de ervaringen nog even de revue laten passeren. De nieuwe omgeving ervaren met dat gene wat lukt wel en wat lukt nog niet. Wat kost veel energie en wat gaat moeiteloos. Op een of andere manier bruist je van vertrouwen in deze nieuwe omgeving. Positieve herinneringen dragen natuurlijk bij met dat euforisch gevoel. Geestelijk ben je dan heel sterk en kan het niet op. En ook met een heel fijn reisgezelschap van Chris en Wilfred kan ik op alle hulp rekenen. Maar ook hier in deze prachtige en ontspannen omgeving blijf je natuurlijk een partiele dwarslaesie houden met al zijn charmes erbij. En als ik ergens niet goed in ben is het vragen om hulp, een dingetje wat langzaam mag groeien. Het zijn situaties van Stress en Relax wat weer tot botsingen brengt. En dat heb ik uiteindelijk wel weer gemerkt.

Lekker dan wel relax maar ook stress 😖

Op de nacht van donderdag op vrijdag kwam de man met de moker en niet zomaar eentje. Mijn onderlichaam wordt getrakteerd op hevige spierkrampen, spasme en een prachtig spektakel aan zenuwpijnen in voeten en benen. Om het mooi af te ronden en als een kers op de slagroom mag er ook nog een migraine aanval erbij. Normaal gesproken kan ik zo'n aanval goed onder controle houden echter deze is te heftig, ik neem mijn medicatie in maar qua timing iets te vroeg, binnen het half uur worden deze weer heerlijk uitgekotst met een grote na galm door Playa del Ingles. Dat is behoorlijk kut want ik had de hoop met het innemen van de medicatie weer voor 12.00 uur de oude te zijn, maar helaas. Er zit nu even niets anders op dan in het bolletje tot rust te komen, goed op de ademhaling  te letten, niet verkrampen tijdens de zenuwpijnen enz enz. Doordat ik deze techniek regelmatig toepas lukt het mij om weer rusig in bed te blijven liggen en mijn lichaam weer in rust te brengen. Terwijl ik mezelf in coma probeert te houden draait de wereld natuurlijk gelukkig gewoon door en gaan de andere twee heren naar het ontbijt, die ik nu met alle liefde ga overslaan. Ik merk dat ik al wat licht kan verdragen en als ik op probeer te staan lukt het mezelf goed om te katheteriseren. Een te volle blaas levert namelijk ook klachten op en aangezien ik mijn blaas bijna niet kan voelen of deze overvol is mag er even zo'n tuinslang in om te checken en dat was bij deze echt een opluchting. De regelmaat van katheteriseren heb ik al wel goed opgebouwd maar ook in een nieuwe situatie vergt deze aanpassingen en dan krijg je weer stress of je wel voldoende katheters heb meegenomen. Ik ga er wel vanuit.

Langzaam begin ik uit mijn graftombe te ontwaken en verneem ik in de verte dat onze kamerhofdame op de gang loopt. Ik hoor op de deur kloppen en de hofdame komt binnen. Gelukkig kan ik al redelijk mobiel zijn en verplaats mezelf even naar een comfortabele zetel op de gang zodat zij onze kamer weer kan opfrissen. Normaal gesproken zou ik mogen blijven liggen maar we respecteren de protocollen van die Tyfus Cholera natuurlijk. En eerlijk gezegd doet het mij wel even goed dat frisse windje en de zonnestralen. De migraine is gelukkig goed gezakt en nu er voor zorgen dat deze weg gaat blijven. Nadat onze hofdame klaar is maak ik mijn keuze uit mijn medicijnlijst en de keuze is reuze. Ook hierin mag ik een slimme keuze maken want iedere medicijn heeft weer een invloed op. Maak ik de keuze voor mijn pijnbestrijding in de tramadol dan kan ik er op rekenen dat mijn ontlasting en plassen stil komen te liggen dus dat betekend meer katheters en stront eruit scheppen en daar is zo geen zin in. Ik maak een slimme keuze en zal dan uiteindelijk weer om 15.00 uur mezelf weer boven Jan gaan voelen. Echter wel een lunch overgeslagen maar dat nemen we ook voor lief.

WTF

Nu we deze drama episode weer hebben gehad ben ik weer helemaal gereset. Nog wel een beetje wankel en gefrustreerd natuurlijk maar dat zal ook wel weer opklaren. De rest van mijn herstel tijd blijf ik lekker op de kamer relaxen, mezelf op mijn gemak opfrissen enz enz. Vanuit het front beneden wordt er wat voeding gebracht voor de nodige energie want na die kots bootcamp deze ochtend was ik erg leeg van binnen.

Na ontwaking vanuit mijn coma dacht ik op sommige momenten nog steeds te dromen. Ik wrijf drie keer in mijn ogen en zie tot mijn verbazing via de Royal app en social media dat onze ZKH gegaan is voor een yoga sessie. Echt serieus geen droom, kan wel blijven wrijven maar het staat er echt. Gewoon zo ff vanuit zicht zelf via een handige app meld onze ZKH zich aan bij de instructeur. Ok het waren echt wel een paar piepende en krakende deuren die eens goed geolied moesten worden, het geluid wat men hoorde tijdens deze sessie van onze ZKH, maar hij kwam daarna totaal stressloos en vooral echt ook helemaal ontladen terug van zijn sessie. Een totaal herboren ZKH,wat voor verrassingen gaat deze vakantie ons nog meer brengen ? Ik kijk er naar uit.

Bijzonder moment vast gelegd

De rest van de dag verloopt allemaal rustig, geen fratsen en geen yoga sessies meer. De heren doen tussendoor een paar aankopen in de Yumbo terwijl ik mezelf nog laat bijkomen op de kamer.

Het diner bevalt prima, gelukkig kan ik mezelf weer redelijk verplaatsen en zijn er geen borden gepleurt op de grond. Na het diner nog even gezellig op het balkon drankje doen. We besluiten  om nog een rondje Yumbo te doen even kijken hoe het gaat allemaal. Het was weer een hele inspanning en toch ook wat stressfactoren. We laten het allemaal even voor wat het is. Eigenlijk weer iets te veel. 

Eenmaal op de kamers vallen de luiken weer dicht.

Op naar een nieuwe dag.

Bedankt voor het lezen