Aperol Knikkebol

 Blog van donderdag 23 september 2021

Wakker worden op de eerste volle dag van onze vakantie. Vandaag staat er helemaal niks op het programma eerst even bijkomen. Van echt uitslapen is geen sprake want om 04.50 uur wil de blaas geleegd worden en dat kan wel kloppen want NL tijd is dat 05.50 uur, de doorsnee tijd om op te staan thuis. Na dit wil ik altijd even naar buiten om te kijken hoe het eiland langzaam aan het ontwaken is. We zitten op de 4e verdieping, uitzicht is bekend maar nog steeds kan ik er van genieten. Een heerlijke temperatuur, zo aangenaam met een heel klein zuchtje wind. Zo fijn om dit weer te kunnen voelen, ruiken, zien en beleven. 1001 gedachten gaan door je hoofd, wat zijn die afgelopen 2 jaar en 4 maanden een hel geweest en straks bij thuis komst wacht die hel er weer. Het is nog even volhouden maar hopelijk kunnen we in september 2022 vanuit een gerenoveerd en aangepaste Burcht vertrekken naar onze stek hier op Gran Canaria.

Goedemorgen

Weer heel even terug naar bed want het ontbijt wilde we om 10.00 uur doen. Dat gezegd rammelde de Royal App weer om 08.30 want aan het front van het slagveld der ligbedden zijn weer 3 veroverd door onze dappere ZKH. De winst werd even gedeeld zodat de locatie bekend was, maar inmiddels weten we wel ons favoriete plekje van onze ZKH. Minimale eis is dat er tot 18.30 uur de zon is. Maar dan is die zon ook weg achter het hotel. Ook onze ZKH ging nog even terug naar zijn hooiberg voor een uurtje rust.

En ze zijn weer vast gelegd

Tijd voor ons eerste ontbijt op deze vakantie. We schrijden ons naar beneden op naar de ontbijtzaal. Qua afstand viel mij dat niet tegen, de lift doet zijn werk en het laatste stukje is een brede trap, en trap af dat lukt mij wel. Wel even opletten natuurlijk. Het viel mij niet tegen, gelijk weer goeie training.

Het ontbijt was weer fantastisch, dit is nog steeds altijd mijn favoriete moment van de dag, alles weer tot in de puntjes verzorgt. Het is gelukkig niet al te druk, voor de buffetten heb ik mijn loopkruk meegenomen want die kan ik aan mijn elle boog laten hangen als ik mijn trog aan het vol laden ben. Dat strompelt weer een stuk makkelijker. En altijd pak je toch weer net te veel want het is allemaal gewoon zo lekker. Dus met een dikke pens terug naar de kamers rollen, schrijden was toch wat eleganter geweest maar met zo'n pens. 

1e ronde

2e ronde

Na het ontbijt valt meteen het doek. Ik start vast een blog, neem de rust om op te laden want de reisdag was erg intensief en de batterij staat alweer op 30% na ontbijt . De andere twee heren liggen aan het zwembad. Ook daar valt onze ZKH om de haverklap weg in een diepe rust. Zo af en toe horen we hem wat mompelen als badkamer, muren, vertyft, aan gruzelementen, verkeerde kleur, horror. Maar soms ook helemaal vertrokken van deze wereld kan hij in zijn eigen bubbel zitten en poezelig liggen snurken, inmiddels zijn we er achter dat het meerdere verschillende bubbels zijn. Zo af en toe schrikt hij wakker van die vervelende waterval aan kwijl wat vanuit zijn mond via de hals op het ligbed stort. Ach dat hoort er nu eenmaal bij sjiek is het niet maar we blijven mens ook onze ZKH.

Om 14.00 uur hebben we de lunchafspraak, het moment dat ik  mezelf weer naar beneden laat zakken naar het zwembadterras waar de lunch geserveerd wordt. Vanuit de kamer naar de lift is het een makkie rustig aan allemaal. Daarna even door een deur naar buiten met een flinke overstap drempel maar dat is ook goed te doen. Het terras lig hoger en die kan je bereiken door een helling of een trap, de trap is erg gunstig een paar brede en diepe trede met om de paar trede een groot plateau een zee van ruimte en stevige relingen, dus geen hele steile recht toe recht aan trap. Een goede training. Echter kies ik voor de helling die iets verderop langs de zijkant van het terras ligt, dat gaat makkelijker en is minder intensief. 

De tafel is gekozen en we nemen plaats. De keuze is weer reuze. Er is niet heel veel veranderd maar we kunnen wel zien dat sommige oude en vertrouwde gerechten in een nieuw jasje zitten. Erg leuk gedaan en met de tijd mee. Ik kies voor de Neptuno Sandwich, die is altijd goed in de smaak gevallen, simpel en erg lekker. Het leuke van foto's is dat je kan vergelijke dus ook de Neptuno Sandwich 2015 en 2021.

Persoonlijk vind ik hem echt verbeterd, Minder kolossaal en qua presentatie een stuk sjieker/moderner/speelser. Beoordeeld u zelf maar:

Neptuno Sandwich 2015

Neptuno Sandwich 2021

Na de lunch blijf ik nog even liggen op het ligbed. Even het gevecht aan met de steunkousen die mogen uit want mijn onderkluiven hebben echt zonlicht nodig. Als ze mij zo zien liggen met die lijkwitte onderbenen denken ze dat ik al aan het afsterven ben en alleen nog maar hoef om te vallen. Ook deze even goed insmeren want anders verbranden ze levend. Tot 16.00 uur houd ik het uit en dan begint mijn lijf te protesteren, tijd om weer naar de kamer te gaan. Prima zo. Kijken en ervaren wat de grenzen zijn hier in deze omgeving. We zijn lekker weg gedoezeld allemaal, het is een feit dat de rust echt noodzakelijk is.

Nadat onze ZKH de laatste zonnestralen weer heeft opgezogen, en 10 ligbedden verschoven is, tja die zon blijft niet hangen op dat zelfde plekkie, wordt het tijd voor aanvang van het diner. We gaan naar de kamers. Heerlijk lekker douchen zonder hindernissen. Omkleden en even rusten. Vanavond even andere keuzes maken qua eten, de ontlasting is uit balans en dat is voor mij niet echt fijn. Want dat betekend meer kunst en vliegwerk op het toilet met de verwerking richting dumpplaats. Natuurlijk heb ik daar al mijn hulpmiddelen en handigheid in/voor maar comfortabel is het niet. Ook daar raak je weer aan gewend. Voor mij is het nieuwe normaal steeds een dubbel gevoel. Over het diner valt niks bijzonders te melden, zoals voorgaande jaren en ook nu is alles weer erg smaakvol en goed. Gezien die Tyfus Cholera zijn er wel dingen aangepast en dat hebben ze hier heel creatief, sjiek en bijzonder goed gedaan. Geen gemopper, geen ge-emmer en geen gezeik van niemand niet hier. We genieten allemaal want het kan en mag weer en dan  respecteren we de medewerkers door ons aan de nieuwe protocollen van het Paleis te houden want alleen dan kunnen ook zij een succes maken van deze geweldige vakantie. Wel even wennen want heel af en toe wordt die muilkorf vergeten, gelukkig blaffen we dan even en kunnen we hem op zetten.

Entrcote, Canarische aardappeltjes 😋

Gehaktballetjes, konijnenvoer, friet

Chocolademousse Toetje

Vanuit het restaurant nemen we ons drankje mee vanuit de bar richting het zwembad. Daar kiezen we weer een hangplek uit in een van de decadente sofa's. Het is weer heerlijk vertoeven met deze temperaturen, lekker zwoel. En weer met een volle pens zakken we regelmatig weer ver weg onder het van niveau fris en fruitig. Vol overtuiging schakelt onze ZKH deze avond over naar de Aperol want die Ron Miel van gisteren maakte hem zo lui en vertyft dat continu zijn luiken te zwaar werden en dicht vielen. Niet echt charmant maar ach......we kennen hem al wat langer dan deze avond. Na een heel pleidooi over Ron Miel vs Aperol aangehoord te hebben met tussen door luie stiltes en dicht vallende luiken komen we tot een oordeel. Sorry hoor ZKH maar ook van de Aperol suf je weg, conclusie Aperol Knikkebol.

De nacht staat aan de voordeur om zijn intrede te gaan maken. We zoeken onze hooiberg weer op.

Morgen weer een nieuwe dag.

Bedankt voor het lezen